Дээвэр дэвсэн салхинд дэнжийн ногоо шарлана Дэлхийд ирээд буцахдаа дэмий бодлоосоо сална Өрх дэвсэн салхинд өвсний толгой гандана Өөрийн болгоод авсан ч өнөд зүрх минь шимширнэ. Сэрүүн намрын огторгуйд найман тогоруу ниснэ Сэтгэлийн хүйтнийг бүлээсгэж, намайг дагуулан ниснэ Уул уулыг давсаар оюун сэтгэл минь ниснэ Уйтгар хүйтэн жаврыг Анирмаагийн илчээр давна … Дуниартагч энэхэн дэлхийдээ мөнх л амьдрахгүй хойно Дуу болгож хувиргана Анирмаа минь, би чамайгаа Цайвартагч энэхэн дэлхийдээ мөнх л үлдэхгүй хойно Цагийн цагт амьдрах хайр болгоно, би чамайгаа Найган найган найгаад л намрын хорвоо сүүмэлзэнэ Надад заяасан хүний үр, ийм л нэгэн Анирмаа … Найрсан найрсан найрсаад л…
Энэ номыг уншихын тулд бүртгүүлж, Уншигчийн эрх авсан байх шаардлагатай.
Бүртгүүлэх
Бүртгүүлэх
Уншигчийн эрхтэй бол Энд дарж нэвтэрнэ үү
