Даян хааны харьяат зургаан түмэн монголын магтаал

Зүүн гурван түмэн гэгч

Цавчих илдийн ир болсон

Царги дуулганы дэл болсон

Цахар түмэн.

Хангай ханд сууж

Харин ирэхийн харуул болсон

Халуун аминд түшээ болсон

Халх түмэн.

Хулан гөрөөснийг идэж

Хулгар тарвагаар зулам хийж

Хулгайч дээрмийн даруул болсон

Худгийн усыг гаргагч

Урианхан түмэн.

Баруун гурван түмэн гэгч

Эрчимт начны жигүүр болсон

Эргэх хасаг тэргийг хадгалсан

Эрхийдээ их мэргэн

Өвчүүндээ их зүрхэт

Омогт төрсөн эзний

Уул мэт цагаан гэрийг хадгалсан

Ордос түмэн.

Хэрээт морины гадсан болсон

Хэрж орохын олз болсон

Гэтэж ирэхийн идэш болсон

Алтайн арван хоёр сүвийг сахисан

Уулын овоо

Талын хөшөө болсон

Арван хоёр түмэд.

Эрдэмт богдын ирүүл болсон

Эрт өдөр хүчнээ өгсөн

Эсгийн ээр

Таргийн хөрөнгө болсон

Түн их Еншөөбү

Еншөөбү дээр Асуд

Харчиныг нэмж нэгэн түмэн.

Зургаан түмэн гэгч эд буй.

Тайлбар

Батмөнх даян сэцэн хааны харьяат зургаан түмэн монголын магтаал үүнийг “Шар тууж” гэдэг түүхээс авав. Шар тууж арван долдугаар зууны үеийн зохиол боловч хуучны дурсгалт бичгүүдийг хэрэглэж бичсэн нь лавтай юм. Тэгэхлээр энэ магтаалыг арван тавдугаар зууны үеийн зохиол гэж санаж байна.