1996 оны “Утгын чимэг” наадмын Дэд байрын шагналт Хөвгүүд гол дээр чулуу долоолгон наадаж байлаа. Гэхдээ энэ тоглоомоосоо уйдталаа эргэн тойрноо эс анзаарна. Мээнэг гартаа нойтон бургас бариад тэднийг харан инээж зогсоно. Тэр биерхүү хүүгийн уранхай өмдний цоорхойгоор сайртай өвдөг цухуйна, Охид голоос ус барих гэж, шугуйгаас гишүү түүгээд буцаж явж таараагүй болохоор Мээнэг чөлөөтэй байлаа. Суурины охид адтай. Тэд Мээнэгийг харуутаа залхуу болцгоож, “Мээнэг ээ ус хүргээд өгөөч” гэнэ. Харин охид өөрсдөө модны давирхай ховхолж шалиар шалиар зажлаад яриа дэлгээд зогсчихно. Яриад л байна. Тэгснээ аальгүйтэн жиг жууг инээлдээд, гэдгэнэж годгонон нэг нэгнийгээ нудчиж цохино. Мээнэгт энэ бүхнийг харахад…
Энэ номыг уншихын тулд бүртгүүлж, Уншигчийн эрх авсан байх шаардлагатай.
Бүртгүүлэх
Бүртгүүлэх
Уншигчийн эрхтэй бол Энд дарж нэвтэрнэ үү
