юу байхав. Гэхдээ зүгээргүй. Хэдэн жил сууж “Хараа ээж” гэдэг гурван дэвтэр роман бичсэн. Нутгийн минь түүх хойч үедээ үлдэг! гэж бодсон юм. Өвөл бид хоёр хот орж хэвлүүлнэ. Борлогдсон мөнгөөр нь амралтаа жаахан өргөтгөж сайхан тохижуулна. -Сайхан юм аа! гэж Рагчаа дуу алдав. -Хэвлэгдэхээр нь та хоёртоо өгнө. Тэднийг гарахад хөгжим хангинаж, өнгө өнгийн гэрэл гялалзан үдшийн “үсэргээн” эхэлсэн байв. Рагчаа тийшээ орох гэж зүтгэсэн боловч Авирмэд эхнэрээ үг дуугүй чирээд байр луугаа явав. Тулт Сэлэнгэ хоёр салхинд гарангаа Хараа голын эрэг дээр очиж суув. -Чиний даашинзны урт хормой норлоо доо. -Яахав дээ. Шүүдрийн усанд норсон ч яах вэ…
Энэ номыг уншихын тулд бүртгүүлж, Уншигчийн эрх авсан байх шаардлагатай.
Бүртгүүлэх
Бүртгүүлэх
Уншигчийн эрхтэй бол Энд дарж нэвтэрнэ үү
