Намар оройн өглөө Өтгөн нороос сэрэв. Нар цонхоор тусан Өдрийн өнгө танигдав. Зуны үдийн халуунд Сэрүүн умдаан хүсэх шиг Зуурмаг бөгчим өрөөнөөс Сэлүүн агаарт яарав. Үүдээн дөнгөж нээмэгц Ирмэх нүдэн баясав Үлэмжийн сайхан хорвоог Эргэж нэг хайрлав. Хумсын төдий ч үүлгүй Тэнгэр гэдэг цэв цэлмэг Хуримын европ бэр шиг Дэлхий гэдэг дун цагаан Хорвоо гэдэг ерөөсөөн Хоёрхон өнгөнөөс бүтсэн юм Хоёрхон тэр өнгөнд нь Хортог хир хүрээгүй юм Цэв цэлмэг тэнгэр Цэнхэр өнгөөр тунаран байв. Шив шинэхэн цас Сэвсийн цайж харагдав Атгахан цагаан цас Отгон нойроос сэрэв. Алган дээрээ тавив. Алган дээр тавьсан цас Амьсгаа хүрмэгц хиртэв Амьсгаа хүрэхэд хиртдэг…

