Боданчар орогшинхул мориныхоо согсоо гөхлийг ширтэн гэлдрүүлж явна. Тэр мунхаг ядуу гэж урагт үл тооцогдон ах нартаа адлагдан хөөгдсөндөө нэг их гутарсан ч үгүй. Харин ч ухаан тэлүүлж, нэгийг бодон хоёрыг эргэцүүлэх хугацаатай боллоо гэж тайвширна. Олон сүргийн дундаас зүс буруу гэж энэ муу гол дайрт годил сүүлт орогшинхул морийг надад ах нар маань өгсөн юм. Нээрээ морины минь энэ гөхлийг үс гэхэд л тийм гэж зүсэлж хэлж чадмааргүй түмэн өнгийн үс холилдсон нь сонин юм. Орогшинхул морь минь чи тэнгэрийн хөвгүүн хаан хүний анхны нөхөр-эрдэнэт хүлэг гэдгээ мэдэж ав гэж Боданчар мунхаг морьтойгоо ярьж явна. Орогшинхул морь нь үзүүр…
Энэ номыг уншихын тулд бүртгүүлж, Уншигчийн эрх авсан байх шаардлагатай.
Бүртгүүлэх
Бүртгүүлэх
Уншигчийн эрхтэй бол Энд дарж нэвтэрнэ үү