Тэгтэл сүргийн эзэн халзан хүрэн хариу алга. Уг нь ирсэн бол үрээ алдахгүйн төлөө үзэлцэж байгаа Бороод ямар их түшиг байх билээ. Ховдог саарлууд хөөрхий тугалыг хэдэн хэсэг хувааж зуугаад оджээ. Уй гашуу олон хоног үргэлжлэв. “Үү-үү-үр минь ээ!” хэмээн мөөрцгөөх өнчин үнээнүүдийн орь дуу хөндийгөөр нэг тасрахгүй байсан тэр л өдрүүдэд өндөр уулын сарьдаг хүртэл цочин чичирч байлаа. Өмнө нь ганц хоёрхон цоохор шар мяраан морилдог байсан энэ хөндийд анх удаагаа сүрэг саарал ирсэн бөгөөд эл аймшигт явдлын дараа Бороо Хар нүдэн найздаа, “Хүмүүн рүүгээ буцъя” хэмээн хэлсэн юм. Гэвч Харнүдэн явахыг төвдсөнгүй. Хөндийд дахин нэг хавар ирэхэд найз…
Энэ номыг уншихын тулд бүртгүүлж, Уншигчийн эрх авсан байх шаардлагатай.
Бүртгүүлэх
Бүртгүүлэх
Уншигчийн эрхтэй бол Энд дарж нэвтэрнэ үү
