Газар бид хоёр

– Өглөөний уусан аяга сувс² бие сулруулчхаж. За яах вэ, эргэж харихдаа ус татарсан хойно хатгуур модоо ухаж байгаад ч болсон авна даа гэж хэлээд, тэнгэр өөд тэртээ дээгүүр үүл манан бужигнан нүүж байгаа харагдав. Өвгөн яаран сэлүүрдсээр… Нар уулын чанд руу тонгойж байв. Өвгөний хуучтай хоёр хөл нь хүйтэн усанд удаан байснаас ч тэр үү, гол тасартал янгинан өвдөв. Өвгөн хамгийн сүүлчийн татуургыг гатлан: -Ямар ч гэсэн захад нь гарах нь л гарлаа гэж бодон завиа усны ирмэгт тулган, хайрдуулж зогсоогоод:  – За хүүхэд минь, одоо санасан хэрэг бүтлээ. Та нар түр хүлээж бай. Би тэр дэнж дээрх айлуудаас…

Энэ номыг уншихын тулд бүртгүүлж, Уншигчийн эрх авсан байх шаардлагатай.
    Бүртгүүлэх    
Уншигчийн эрхтэй бол Энд дарж нэвтэрнэ үү
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
ӨмнөхЭртний жимээр
ДараагийнӨндөр ээж