-За даа, халуун өдөр болох нь бололтой. Яаж шүү гэлдэрдэг юм билээ гээд эвшээлгэж хэсэг зогссоноо мориндоо мордож, салхи татуулан давхиж одлоо. Дэнзэн өвгөн, Доригийн хойноос харж хүн гэдэг мөн саруулхан дотортой амьтан юм даа! Чи ч уржнан жил намайг энд байгаагүй бол өдийд олз хайж явах нь байтугай орчлонгийн тоос хөдөлгөж чадахгүйгээр, Сэлэнгэ ээжийн ёроолд живэх байсан байх аа. Өөдгүй амьтанд ноднин зун буур зэвүү хүрч билээ. Амь аварлаа гээд надад мянган янчаан өгсөн ч би авахгүй. Мянган янчаан шингэдэг хүнийхээ ходоодонд шингэн уу гэхээс биш, миний ходоодонд шингэхгүй. Харин балга тагш юм бол шингэхдээ л шингэнэ. Өнгөрсөн зун…
Энэ номыг уншихын тулд бүртгүүлж, Уншигчийн эрх авсан байх шаардлагатай.
Бүртгүүлэх
Бүртгүүлэх
Уншигчийн эрхтэй бол Энд дарж нэвтэрнэ үү
