Газар бид хоёр

 – Хөгшөөн! Үнээгээ түргэхэн шиг шувтарчхаад, цаад бүсгүйдээ шөл хийж өг! Би завиа янзалъя. Нөгөө давирхай хаана байгаа вэ? Завины ёроолоор ус шүүрээд байх болчхож, шавдаг юм билүү дээ! гээд үхэр тэргэн доогуур үйс холтсоор бүтээсэн шуудайнаас шаваас давирхай гаргаж сэнж нь унасан хувинд хийж, бас хэдэн хуурай гишүү үүрч голын захад очиход, хөгшин улиаснаас аргамжсан, элэгдэж хуучирсан завь нь усны ширүүн урсгалд урагш хойш далбилзан хөвж байв. Эмгэн, хүрэгч үнээгээ шувтарч тугалыг нь тавьж өгөөд тэргэн дээрх чингэлгээс хэдэн годгор борц авч, нэг гартаа хувинтай сүүгээ барьж, майханд орохдоо, усны хөвөөнд өвгөнийхөө ноцоосон галын утааг харав. – За охин…

Энэ номыг уншихын тулд бүртгүүлж, Уншигчийн эрх авсан байх шаардлагатай.
    Бүртгүүлэх    
Уншигчийн эрхтэй бол Энд дарж нэвтэрнэ үү
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
ӨмнөхЭртний жимээр
ДараагийнӨндөр ээж