2000 оны “Утгын чимэг” наадмын Гутгаар байрын шагналт Цуут Егүзэр хутагтын нутагт би хэдэн жилийн өмнө нэгэн өвгөнтэй танилцаж билээ. Буурал санчигтай, том дөрвөлжин толгойтой тэр өвгөнийг нутгийнхан нь «хашир» Мажиг гэнэ. Үзтэл үхэхээс бусдыг үзсэн байрын олон үрчлээт нүүрнийх нь баруун шанаанд хөндлөн гялайсан сорви нь бий. Түүнийг нь Халх голоос олсон сумны сорви гэж бас нэг танил маань хэлсэн билээ. Холоос очсон намайг сонжих мэт үе үе ажиглан байгаа цэхэр хүрээ суусан жартгай нүд Нь प гэсэн аргагүй л хашрыг илтгэнэ. Сүрхий урт ургасан буурал хөмсөг нь хүртэл болгоомжлон сэрвийж байх шиг ээ. Тэгээд प нутгийнхан нь олон…
Энэ номыг уншихын тулд бүртгүүлж, Уншигчийн эрх авсан байх шаардлагатай.
Бүртгүүлэх
Бүртгүүлэх
Уншигчийн эрхтэй бол Энд дарж нэвтэрнэ үү