Өвгөн Шугарынх эсгийгээ хийж байв. Гэтэл сагсуу Өлзий жороо халиун морио унаж ирээд элдвийг ярихын завсар
– Над шиг сайхан морьтой хүн байна уу? гэж бардаж хэлэв.
Өвгөн Шугар хэлэв:
– Чиний морь нээрээ их сайхан морь юм даа. Ер нь чамаас арай сайхан харагдаад байна гэв. Тэгэхэд Өлзий цухалдаж хэлэв:
– Миний морь сайхан боловч учрыг мэдэхгүй адгуус юм. Би учрыг мэдэх ухаантай хүн шүү дээ. Хурдан морь, ухаантай эр хоёр тэнцээд байна гэв. Шугар хэлэв:
– Тэр ч тийм, харин чи цэцэн ухаантай, учрыг мэдэх хүн бол над нэг юм хэлээд аль! Жороо морины явдал, зүгээр морины явдлаас ямар ялгаатай вэ? гэсэнд Өлзий:
– Унахад зөөлөн байдаг гэхээс өөр тайлбар гаргаж чадсангүй. Тэгэхэд Шугар хэлэв:
– Зүгээр морь бол баруун талын урд хөл, зүүн талын хойд хөлөө нэг зэрэг урагш гишгэж дараа нь зүүн урд хөл, баруун талын хойд хөлийг зэрэг урагш гишгэдэг юм. Зүгээр морь ингэж өрөөлдөж гишгэж явдаг юм. Жороо морь бол баруун талын урд хойд хоёр хөлийг хамт өргөж урагш гишгээд дараа нь зүүн талын хойд урд хоёр хөлийг зэрэг өргөж урагш гишгэнэ. Хоосон өнгөөр гайхуулахын оронд юмны учрыг мэдэж гайхуулбал их сайхан байдаг юм гэв.
Үүнээс хойш Өлзий дэмий ханхалзахаа болиод юмны учрыг мэдэхийг дандаа оролддог болжээ.
1946.