Том том үхэр чулуу дамжин арай ядан явахдаа тэр олон жилийн өмнөх тэр нэгэн өдрийг өөрийн эрхгүй дурсан бодож явав. Тэр нэгэн өдөр гэдэг нь дөрвөн долоо хоног тасралтгүй шаагьсан бороо сая л нэг татарсан жин үдийн үе билээ. Борооны сүүлчийн дусалтай уралдах шахам хадан хонгил оромжоосоо үсрэн гарч ирсэн энэ уулын эзэд гэгдэх дөрвөн долоо хоногийн турш хэлэн дээрээ юу ч тавиагүй эр, эм ирвэс хад чулууг ч болов хагачиж хэмхчин идэхэд бэлэн болсон байж билээ. Гэвч удтал ан хайж хэрэн бэдэрсэн тэд үдшийн бүрэнхий унах дөхөөд байхад хадны хулгана ч барьж чадаагүйдээ уурсан догширч биесээ хэмлэх шахам…

