Зочныг уурласан Жан овогт: дараа минчийтлээ – Үхсэнээ шинжиж яваа юм. энүүгээр салгалж Чамаас болж миний хамаг ажил нурлаа хэмээгээд өмднийхөө тэлээг шувт татан авч хамаг чадлаараа сэгээ сөгөөгүй ороолгоход эх нь орь дуу тавьснаа нуруугаа даран чимээгүй ГИНШЛЭЭ. Жан овогт дэлбэрэх шахан аахилж “Алчхаагүйн билээ. Даанч, даанч аав…” хэмээн хөмхийгөө зуужээ. Маргаашаас нь эмгэн…
Энэ номыг уншихын тулд бүртгүүлж, Уншигчийн эрх авсан байх шаардлагатай.
Бүртгүүлэх
Бүртгүүлэх
Уншигчийн эрхтэй бол Энд дарж нэвтэрнэ үү