/МУСГЗ. Д.Намсрай- 1999 оны “Утгын чимэг” наадмын тэргүүн шагналт өгүүллэг/ Намрын дунд сар, жар гарсан өвгөн Молом модон тэргэнд унан бухаа хөллөжээ. Ар газраас ирж пүнзээ ухан жижиг бор гэрийнхээ хөвөнтэй туурга, бага сага борц, гурилаа тэргэн дээрээ тавиад намаржааны зүг хөдөллөө. Эрт сэрүүн унаж, дан бүрээстэй умгар бор гэр нь өглөө үдшээр даарах янзтай тул ийнхүү амь амьдралаа татаж яваа нь энэ. Охин, хүү хоёр нь аль эрт нийслэл хотдоо суурьшиж айл гэр болцгоосон. Хүү Солонгос орон явсан сурагтай. Охин хотод ирээч гэж хэл дуулгавч талийгч ханийнхаа ясыг тавьсан газарт сэтгэл хоргодон төрсөн нутгаасаа явахгүй гэсэн өвгөн биеэ өөрөө…
