1998 оны “Утгын чимэг” наадмын Дэд байрын шагналт Дээвэрт нь зэрлэг хиж, шарилж багсайтал ургаж бороонд дэвтэх шахсан дагз байшинд Чойнзон хэн нэгнийг тэсэж ядан хүлээж байв. Ар нуруунаас нь хүйт даахад ямааны арьсан хөнжлөө тумлайдлаа. Чийгт идэгдсэн модон шалнаас мөөг ургаж, түүнээс юу болох нь танигдахгүй бохь шиг нялцгай юм савирчээ. Чойнзонгийн төрсөн нутаг ар халхын нар ээсэн говь боловч таван настайдаа Түвдийн томоохон хийдийн хувилгаанаар гэнэт тодорч олон “бараа хөсөг, аавынхаа хамт нутгаасаа сүртэй гарчээ. Нар хамба, нанжин чавганд пологтож морин дээрээ дандаа үүрэглэж явдаг хар Дорлиг руу атга атгаар нь шидэж саваагүйтэж явснаа л санадаг аж. Шөнө…
Энэ номыг уншихын тулд бүртгүүлж, Уншигчийн эрх авсан байх шаардлагатай.
Бүртгүүлэх
Бүртгүүлэх
Уншигчийн эрхтэй бол Энд дарж нэвтэрнэ үү