2010 оны “Утгын чимэг” наадмын Дэд байрын шагналт Буцах аргагүй хол явчихсан хойно цасан шуурга улам ширүүсэхэд бид дор дороо л түгшиж, яриа хөөрөө, инээд наргиа ч хумигдав. Алдхан зайг ч хамаагүй ардаа орхихын мөрөөс болж явахад ёдрын муухай цасан шуурга эрт галавын аварга жигүүртэн нисэж ирээд хий далавчаараа зам харгуйг хумин авч, өөдөөс саад тотгор цацах шиг айдас төрүүлнэ. Жолоо барьж явсан эр замын ховил мөргүүлэн тэргээ эргэж хартал шарвуулчхаад, хэдэнтээ сулхан зүтгүүлж үзсэнээ хэлээ гарган, лухгар хүзүүгээ арынхаа түшлэгт нааж “үхэж байгаа” байдал үзүүлэнгээ: -Ёстой явахгүй нь. Ойр хавиас аччих чулуу олдох нь уу гээд урам нь нурам…
Энэ номыг уншихын тулд бүртгүүлж, Уншигчийн эрх авсан байх шаардлагатай.
Бүртгүүлэх
Бүртгүүлэх
Уншигчийн эрхтэй бол Энд дарж нэвтэрнэ үү