Харин Ахиллын өмсгөл өөрт нь оногдоогүйд өнөө хэр гомдсоор яваа Аякс л түүнтэй юу ч ярьсангүй. Одиссэй тамын өөр олон аймшигт зовлонтнуудыг үзсэн боловч гэнэтхэн учиргүй айн зэвүүцэж бушуухан цагаан гэгээ рүү буцжээ. Долоо дахь адал явдал бол сиренүүд байсан юм. Далайгаар аялагсдыг уран тансаг дуугаараа уяраан татаж өөрсдийн арал дээр буулгаад барьж иддэг махчингууд л даа. Одиссэй тэдний аралд дөхөн ирмэгцээ нөхдийнхөө чихэнд лааны тос цутгаж, өөрийгөө гол шурагт хүлүүлээд юу ч болж байсан энэ арлын бараа тасартал намайг суллаж болохгүй шүү хэмээн чанд захижээ. Ийнхүү тэд нэгэн аймшгийг ямар ч гарзгүй туулсан бөгөөд Одиссэй хорвоогийн хамгийн уянгалаг яруу…
Энэ номыг уншихын тулд бүртгүүлж, Уншигчийн эрх авсан байх шаардлагатай.
Бүртгүүлэх
Бүртгүүлэх
Уншигчийн эрхтэй бол Энд дарж нэвтэрнэ үү
