гэсээр эхнэр нь шүүгээнээс Дэлэгийн цамцыг гаргаж ханцуйгаар нь нулимсаа арчина. “Мөн бэлэн зэлэн нулимс аа. Ингэс гээд арц унгасгахаас…” Дэлэг босож эхнэрийн хажуугаар өнгөрөн том цонх дэлгэж, тагтан дээр гарав. Сар толботон цайрч, одод анивчина. “Би л чамайг тамхины галаар түлээдхэв гэж дээ, эхнээр! Уурлах туйлах чинь дэндэхлээр тамхи татмаар санагдах юм байна шүү дээ.” Дэлэг тамхиа уртаар сорно. Уушги цээж нь утаагаар дүүрэх үед гашуун нясуун утаа залгилсан биш, харин ангаж цангаж яваад булгийн хүйтэн ус уусан шиг нэг аятайхан болно. Сэтгэл жаахан хөнгөрөх ч шиг. “Ер тамхи бол ямар ч бай эр хүний нөхөр юм байна. Мань…
Энэ номыг уншихын тулд бүртгүүлж, Уншигчийн эрх авсан байх шаардлагатай.
Бүртгүүлэх
Бүртгүүлэх
Уншигчийн эрхтэй бол Энд дарж нэвтэрнэ үү
