СОЛОНГО

Би адуу үхэрт явахдаа улаалзгана, гүзээлзгэнэ түүж ирээд Сүрэнтэй арай хийж дансаа бодсоны дараа Дорж гуайнд орж Навч гуайдаа жаахан өгдөг. Дараа нь ихэнхийг нь Солонгод өгдөг байв. Ингэж үнэндээ Солонгын хажуугаар Навч гуай завшиж ёстой л морьтын хишиг явганд гэдэг болдог байв. Солонгын нутаг бол жимсгүй тал газар тул миний авчирсан жимсийг тэр их сонирхож юуны өмнө нэрийг нь асуугаад, дараа нь хаана байдгийг асууж амтархан идэхэд нь би ертөнцийн жаргалын дээдийг эдэлж байдаг сан. Нэгэн удаа би болоогүй ногоон үхрийн нүд авчирч өгсний минь Навч гуай голж түүхий байна гэсэнд Солонго зажилж үзээд харин исгэлэн амттай сайхан юм…