Тамхиа шуналтайгаар сорон, хаачхаа мэдэхгүй зам даган аажуу алхана. Зөөлөн салхинд хийсэх ганц хоёр навчийг хараад намар болж буйг сая л мэдэх шиг болов. Нэг мэдэхэд цаг гаруй ийнхүү явж, үдшийн бүрий болоход нэг шар айргийн газрын үүдэнд зогсож байв. Согттолоо ууя байз гэж шийдэн эхний удаадаа хэдэн лонх шар дайлж яриаг нь дэмжих янзтай толгой дохин суув. Халамцуу айраг шууд захиалаад, тэнд суух нас тогтсон гүзээтэй эрчүүдийг эрчүүдийн харц энд тэнд хөвж, чанга чанга гэнэт гэнэт инээж бие биеийнхээ дууг давах гэж хашхирахад Фабиан согтох бус харин юунд ч юм зэвүүцэх гомдох хослон шар айраг нь хүртэл ой гутам…
Энэ номыг уншихын тулд бүртгүүлж, Уншигчийн эрх авсан байх шаардлагатай.
Бүртгүүлэх
Бүртгүүлэх
Уншигчийн эрхтэй бол Энд дарж нэвтэрнэ үү
