СУУМГАЙ ӨВГӨН

   Өвгөний хоолойны өнгө өөрчлөгдсөнгүй. Түүний хатуужсан харцыг Фабиан гэнэт олж харлаа.   -Түүний ч зөв байсан биз. Хүүгээ тэжээж чадахгүй, дээрээс нь өөрөө хүний гарт орчихсон хөгшин надаар яах ч билээ. Суумгай болсноос хойш л би ихийг бодож эргэцүүлэх болсон. Өнөөдөр ухаарсан бүхний төлөө би дэндүү их өндөр үнэ төлсөн дөө. Алдаж, онож, бууж…

Энэ номыг уншихын тулд бүртгүүлж, Уншигчийн эрх авсан байх шаардлагатай.
    Бүртгүүлэх    
Уншигчийн эрхтэй бол Энд дарж нэвтэрнэ үү
1
2
3
ӨмнөхӨНГӨНИЙ ҮХЭЛ
ДараагийнХОЁР АМЬДРАЛ