Өвгөний хоолойны өнгө өөрчлөгдсөнгүй. Түүний хатуужсан харцыг Фабиан гэнэт олж харлаа. -Түүний ч зөв байсан биз. Хүүгээ тэжээж чадахгүй, дээрээс нь өөрөө хүний гарт орчихсон хөгшин надаар яах ч билээ. Суумгай болсноос хойш л би ихийг бодож эргэцүүлэх болсон. Өнөөдөр ухаарсан бүхний төлөө би дэндүү их өндөр үнэ төлсөн дөө. Алдаж, онож, бууж өгөлгүй тэмцэж, шинээр эхэлж шархалж явсан бvх ve минь одоо ард хоцорчээ. Өнөөдөр надад айх юм алга. Зовлон ч, жаргал ч сонин биш. Хэчнээн зовж эсвэл баярласан ч цаанаа аль больчих юм даа. Чи гайхаж байна уу? Залуу хүнд ч дэмий л vг байх. Чи…
Энэ номыг уншихын тулд бүртгүүлж, Уншигчийн эрх авсан байх шаардлагатай.
Бүртгүүлэх
Бүртгүүлэх
Уншигчийн эрхтэй бол Энд дарж нэвтэрнэ үү
