Махчин гударгаа юунд хайрласан юм бол оо. Урвал чи л хохирохоос би хохирох биш гээд хаалгаа хаян гэртээ оржээ. Эхнэр нь ийн загнахад Замбага хүүхэн улам их бодогдож, хар нүд нь тормолзож харагддаг байжээ. Энэ удаа ч бас тэгэв. Тэгснээ сая хар жингэрийг санаж, -Хүчир, хүчир нааш ир! гэж дуудав. Хар жингэрийн толгой өндөсхийж сүүл нь улам хурдан годгоносноо мөнөөх юмаа зууж шуудхан Даш руу мөлхөв. Тэр нь эгээ угаагаагүй чонын бэлтрэг. Хараал идсэн энэ амьтан ийнхүү сүүл шарвасаар нүглээ наманчилж саахалтын газраас эзэндээ мөлхөж ирэв. Гуриатаж гол нь тасрах болсон гөлгөө амандаа зуужээ. Өөрөө ч бас амьдаараа хатчихсан ноолуурын…
Энэ номыг уншихын тулд бүртгүүлж, Уншигчийн эрх авсан байх шаардлагатай.
Бүртгүүлэх
Бүртгүүлэх
Уншигчийн эрхтэй бол Энд дарж нэвтэрнэ үү
