2005 оны “Утгын чимэг” наадмын Дэд байрын шагналт зохиол Ээж минь «Галзуу орос авгайд хүүхдийн тархи хага цохиулчихваа, Мэдэлтэй л яваарай» хэмээн өглөө бүр сануулдаг үгээ тоть шиг давтаад гарч одлоо. Арваадхан настай би зургаан сартай дүүгээ тэрэгтэй нь түрэн хятад Сиянзны арын өргөн гудамжаар явж байсан юм. Тэр гудамжинд өвөл, зунгүй зузаан ноосон алчуураар толгойгоо ороож, цэргийн хөвөнтэй хуучин хүрэм, урт ноосон даавуун банзал өмссөн, хавтгай ногоон халуун сав үүрсэн орос авгай opocoopoo хараал урсган ойртсон хүмүүс руу чулуу шиднэ. Би их л айн холуур дарж явахдаа хүүхэд рүү чулуу шиддэггүйг нь анзаарсан юм. Тэгээд нэг өдөр замын хажуугийн…
Энэ номыг уншихын тулд бүртгүүлж, Уншигчийн эрх авсан байх шаардлагатай.
Бүртгүүлэх
Бүртгүүлэх
Уншигчийн эрхтэй бол Энд дарж нэвтэрнэ үү