– Муу морио тавьж ногоо хэд хазуулъя. Ус, өвс өртөгтэй юм биш. Зунжингаа гадуур хонь, хурганы хооронд хөрөөдсөөр байгаад муу шарга морь минь тууварчны майхан шиг гундчихлаа гэж хэлээд түүний эмээлийг авч хотны захад аваачаад дөрвөн хөллүүлэн чөдөрлөөд тавьчихав. Цэвэг яг л чөдөртэй морь шиг дороо бүдчин адуун цагаан шүдээрээ нялх ногоо шир шир зулгаан пар пар тургилна. Хог шороотой хотны захын хялгана өвс хаман үмхэлж байхыг гэнэт харсан Дэнсмаа түүнийг чөдөрлөсөндөө гэмшин сандарч, – Чи минь яаж байгаа чинь энэ вэ? Өвс ногоо идээд… Хүүхэд шиг, хүн тоглож байхад мэддэггүй юм уу? Гэрт орж айраг уу. Наад хүзүү толгойгоо…
- Уран зохиол
- Төрийн шагналт зохиолууд
- НС ҮНДСЭН АНГИЛАЛ:
- 80/84. Хэл бичиг, уран зохиол
- Нийтийн уншлага
- Сонсох

