орохлоор хоёр газар салж сандрах л байх даа. Таныг наашаа явснаас хойш нялх хүүхэдтэй ганцаардаж сүрхий сандарсан байх шүү. Угийн дуу цөөнтэй, амгалан хүн тулдаа л нуруу алдалгүй хэдэн жилийн нүүр үзсэн. Юу бодож яваагаа хүнд ямар тэр болгон хэлэх биш. Үс санчиг нь бууралтаад сүрхий өтөлсөн шүү. – Би ч бас ядарч яваа болов уу гэж хааяа боддог байсан юм. Хүнтэй суугаагүй юу? – Суугаагүй ээ. Тэр тухай санадаг ч үгүй байх. Нуулгүй хэлэхэд таныг л буцаад ирэх болов уу гээд амьхандаа хүлээгээд байдаг шиг санагдсан. «Өөрөөсөө олон дүү бага залуу хүнд дассан нь миний л буруу. Одоо яая…
Энэ номыг уншихын тулд бүртгүүлж, Уншигчийн эрх авсан байх шаардлагатай.
Бүртгүүлэх
Бүртгүүлэх
Уншигчийн эрхтэй бол Энд дарж нэвтэрнэ үү
