Цэрэн Цэрэн шувуунд үнэхээр хайртай. Нүүдлийн шувууд буцах үеэр сэтгэл нь тавгуй болж, намрын сэрүүн одор хээр талд гараад хагдарч байгаа цэцэг ногоон дээр хэвтээд гүн цэнхэр огторгуйн уужимд нисэн одож яваа хун, галууны цувааг нүдээ чилтэл ширтэнэ. Шувуудын гангар гунгар дуугарах нь хөгжмийн сайхан эгшиг шиг санагдана. Цэрэн шувууны амьдралыг ч сайн мэдэх болжээ. Налуу газрын өлөн өвсөнд хоргож хэвтдэг аймхай хончир намгийн мэлхийн дайсан болохыг, хавар хур шувууны наадах дуунаар цас хайлж эхэлдгийг алтан хараацай ангаахайгаа бойжуулахын тулд хэчнээн их зовж зүдэрдгийг сайн мэднэ. Хоёр бургэд Цэрэн, тэднийхээс холгүй голын эрэгт ургасан нэг хөгшин улиасны мөчир дунд харлан…
Энэ номыг уншихын тулд бүртгүүлж, Уншигчийн эрх авсан байх шаардлагатай.
Бүртгүүлэх
Бүртгүүлэх
Уншигчийн эрхтэй бол Энд дарж нэвтэрнэ үү
