“Ямар шийтгэл, ямар зовлон гай хар толгой дээр минь хуралдаж, хэзээ бууж ирэх бол оо” гэж далдирч, гүн шөнийн нойрондоо хүртэл Балбарт багалзуурдуулж байна гэж хар даран зүүдэлдэггүй сэн бол ингэж лойж, ийм амархан өтөлмөөргүй хүүхэн байсан даа. Дөнгөж дөч гарсан Сүнжидмаа уг нь толиотой бол толиотой, үр хүүхэд олоход ч оройтохгүй нас шүү дээ. -Балбар маань ухаантай. Уужуу сэтгэлтэй. Ууч зөөлөн эр хүн… гэж ханцуйдаа залбирч байвч сэтгэлийн гүнд нь нэг л зовир хорин жил хургалаа. Инээд хөөр ааль зан нь дөрвөлжин бурам шиг Сүнжидмаагийн хамаг эрчим хүчийг Балбар сорчихсон юм уу, эсвэл түүнийг дотроос нь мэрэх айдсын хивэн…
Энэ номыг уншихын тулд бүртгүүлж, Уншигчийн эрх авсан байх шаардлагатай.
Бүртгүүлэх
Бүртгүүлэх
Уншигчийн эрхтэй бол Энд дарж нэвтэрнэ үү
