Та яав аа? Толгой чинь эргэв үү? Аль би цочоож орхив уу? Үгүй ээ! үгүй! Бид өөрөө байхгүй юу! Хөөрхийгөө ирээ юм болов уу гэж өөрийгөө зовоож байхгүй юу? Юу ч гэхэв дээ гэснээ хавийн агаарыг хамаад сорчхов уу гэмээр амьсгаа авч дуу тавин санаа алдав. Солгой, Догоог юун тухай ярьж байгааг сайн ухаарсангүй. Ухааръя гэсэн ч арга байсангүй. Догоо ардын цэрэгт аль эрт явсан хүүгээ ирж үү гэж хий горьдон, муужирч унасан юм байж. Тэгэхдээ өөрөө муужирч унаснаа ч мэдсэнгүй. Осолгүй л гэрээс хүү нь биш өөр хүн гарч ирж байсныг санана. Унаад хэдий хэр болсон ч юм бүү…
Энэ номыг уншихын тулд бүртгүүлж, Уншигчийн эрх авсан байх шаардлагатай.
Бүртгүүлэх
Бүртгүүлэх
Уншигчийн эрхтэй бол Энд дарж нэвтэрнэ үү
