НУЛИМСНЫ АМТ

Гэрлээ маань намайг тээр холоос таньж: Аав аа Миний аав ирсэн дээ гэж аялгуулан хашхирсаар гүйж ирээд хөлөөс минь зүүгдэв. Би түүнийг дээш өргөж, шороо хөлс үнэртсэн холцруутай бор хацар дээр нь үнсээд, -Миний охин нүүрээ угаахгүй яагаа вэ дээ? гэвэл -Ээж намайг гадаа тогло гэсэн гэж шулганаад баяр хөөр багтаж ядсан нүдээрээ эгцлэн харахад дотор минь халуун оргих шиг боллоо. -Хоёулаа оръё. Гэрлээ надаас түрүүлэн гүйж ороод -Ээж ээ Хар аа, аав ирсэн, аав ирсэн гэж намхан шавар байшин цуурайттал хашхирлаа. -Цэмбэл гал тогооны өрөөнөөс шагайснаа савангийн хөөс болсон гарынхаа араар дух руугаа унасан туг үсийг арагш болгоод: -Чи…

Энэ номыг уншихын тулд бүртгүүлж, Уншигчийн эрх авсан байх шаардлагатай.
    Бүртгүүлэх    
Уншигчийн эрхтэй бол Энд дарж нэвтэрнэ үү
1
2
ӨмнөхҮХЛИЙН ГУРВАЛЖИН
ДараагийнСЭРВЭГЭР ХАДНЫ ЗЭРЭГЛЭЭ