Гэгээн алсад одох юм сан… В. Шушкин Эхнэр нь хэд хоног овоо нам жим байснаа үдшээс гэнэт үглэж эхлэв. Бас дахиад л хэрүүл шуугианаа үгүйлсэн юм байлгүй, уурлах уйлах дуртай хачин ч хүн юм даа. Дэлэг бүр залхаж, өрөөнийхөө үүдийг хааж, дэмий л орон дээрээ бүхлээр хэвтвэл гал зуухны өрөөнөөс эхнэрийн бухимдсан дуу тодхон сонстсоор байжээ. Харуй бүрий болоод саран хэдийнээ цонхоор шагайжээ. – Яасан эдэлж дуусдаггүй үйл вэ?! Яасан… Аяга таваг тархийн нурж унах чимээ гарч эхнэр нь тэрхэн даруйд таг чиг болов. Нэг биш шаазан хагарав бололтой. “Яах вэ, яах вэ, аяга хагарах сайн гэдэг шүү.” Эхнэрийн дуу…
Энэ номыг уншихын тулд бүртгүүлж, Уншигчийн эрх авсан байх шаардлагатай.
Бүртгүүлэх
Бүртгүүлэх
Уншигчийн эрхтэй бол Энд дарж нэвтэрнэ үү
