ГАЗАР ШОРОО

Би адуундаа давхиж явна. Уургын морь унасан болохоор өглөөний тунгалаг агаарыг исгэрүүлэнхэн зөрнөм. Бутан дотроос борхон бор болжмор чавхны чулуу шиг цойлон ниснэ. Гарт минь хусан уурга суналзмуй. Аав уг нь “Миний хүү уурга барих арай болоогүй шүү” гэсэн билээ. Толгод бор тагш шиг. Гэрүүд бол шаазан аяга шиг цайрна. Морин дэл дээр давхихад огторгуйд…

Энэ номыг уншихын тулд Уншигчаар бүртгүүлсэн байх шаардлагатай.
    Бүртгүүлэх    
Уншигчийн эрхтэй бол Энд дарж нэвтэрнэ үү
ӨмнөхБИРДТЭЙ УУЛЗСАН НЬ
ДараагийнИХ ТЭНГЭРИЙН ДҮЛИЙ