Вансэмбэрүү

  Аглагхан ойн зах сийрээд Орой нь халзрах уулын тагт Ариухан горхины эх шургаад Авиа нь тасрах асганы шилд Төөлөөд үзвэл бие чацуу Тоолоод үзвэл нас чацуу Үзэсгэлэнт хоёр вансэмбэрүү Үүд хоймрын зайтай ургажээ Үр тоосоо хүртдэг хэр нээ Үдшийн бүрийгээр бараагаа алдаж Үүд хоймрын зайтай хэр нээ Үүрийн туяанаар биесээ үзэж Илбийн юм шиг…

ӨмнөхХар ус нуурын шагшуурга
ДараагийнМандухай цэцэн хатны тангаргийн шүлэг