Өглөө болж наран мандсан ч Сакун нойрондоо дийлдэн унтсаар л байлаа. Тэгтэл базаж бөөрөнхийлсөн нэгэн цаас ширээн дээрээс нь өнхрөн унаж орны нь өмнө очоод “Босоорой xөөe! Миний төрсөн Африк руу хамт явцгаая!* гэх нь тэр. Сакун унтсаар л. “Хөөш, явахгүй юм уу?” гэхэд Сакун нойрмоглон нүдээ нээв. Нөгөө цаас цонхоор цэцэрлэг рүү харж бас…
Энэ номыг уншихын тулд Уншигчаар бүртгүүлсэн байх шаардлагатай.
Бүртгүүлэх
Бүртгүүлэх
Уншигчийн эрхтэй бол Энд дарж нэвтэрнэ үү
