/1998 оны “Утгын чимэг” наадмын тэргүүн шагналт өгүүллэг/ Бурханбогд энэ өглөө цагаасаа эрт босов. Гэсэн ч аав нь аль эрт ажилдаа явжээ. Бор дүрхэн тавилгатай жижигхэн байшин нь зэврүүхэн. Харин ширээн дээр элсэн чихэр түрхсэн хоёр зүсэм талх, будаг нь халцарсан халуун савтай цай нь бэлэн байлаа. Бурханбогд өглөө болгон ийм унд уугаад хичээлдээ явдаг юм. Гэлээ ч ядуухан амьдралдаа гутрах нь үгүй. Харин муу аавыгаа л их өрөвддөг байлаа. Тэр мэдээ орсон цагаасаа л аавтайгаа хамт өссөн юм. Бурханбогд чихэр түрхсэн зузаан хар талхаа хар цайгаар даруулан тухтайхан зажлах зуураа бага насаа дурсан санав. Тэднийх хоёр өрөө өвлийн, бас…
Энэ номыг уншихын тулд бүртгүүлж, Уншигчийн эрх авсан байх шаардлагатай.
Бүртгүүлэх
Бүртгүүлэх
Уншигчийн эрхтэй бол Энд дарж нэвтэрнэ үү
