АРГАГҮЙ АМРАГ /1993/

/Б.Догмид- 1993 оны “Утгын чимэг” наадмын тэргүүн шагналт өгүүллэг/ Үдшийн гэгээ замхарч байлаа. Өдөржингөө адуу малын шалигдан өнгөрсөн нуурын ус шингэрэн тунаад намрын цагаан шөнийн тэргэл саран доор гадаад их далайг зүүдлэн зүүрмэглэж байна уу гэлтэй бидэртэн мяралзана. Усны толионд сүүдэртэх өлөн зэгсний толгой явган салхинд үл мэдэг бөхөлзөн хааяахан нэг шүүрс алдах мэт намуухан…

ӨмнөхЦЭГЦЭРИЙН ШАР ТАЛД /1992/
ДараагийнМАРАЛГООГИЙН ДУУДЛАГА /1999/