Алтанцэцэг ээ, нохойгоо хориорой! гэж дуудаж явсан Алиахан бага нас минь ахиад наддаа ирэхгүй ч Амраглан хайрлаж ардын дуундаа уярсан минь Аялгуут шанзны үзүүрээс салхин болж гаарна ! Алчуур алчуураар уйлавч асгарч барахгүй нулимс Амраг чамайгаа гэсээр ч амьдарч чадаагүй гаслан Андуурч андуурсаар явавч таньж бараагүй хорвоо Ах нь, ах нь гэсээр алдаж орхисон тавилан……
Энэ номыг уншихын тулд Уншигчаар бүртгүүлсэн байх шаардлагатай.
Бүртгүүлэх
Бүртгүүлэх
Уншигчийн эрхтэй бол Энд дарж нэвтэрнэ үү
