Дээвэр дэвсэн салхинд дэнжийн ногоо шарлана Дэлхийд ирээд буцахдаа дэмий бодлоосоо сална Өрх дэвсэн салхинд өвсний толгой гандана Өөрийн болгоод авсан ч өнөд зүрх минь шимширнэ. Сэрүүн намрын огторгуйд найман тогоруу ниснэ Сэтгэлийн хүйтнийг бүлээсгэж, намайг дагуулан ниснэ Уул уулыг давсаар оюун сэтгэл минь ниснэ Уйтгар хүйтэн жаврыг Анирмаагийн илчээр давна … Дуниартагч энэхэн дэлхийдээ…
Энэ номыг уншихын тулд Уншигчаар бүртгүүлсэн байх шаардлагатай.
Бүртгүүлэх
Бүртгүүлэх
Уншигчийн эрхтэй бол Энд дарж нэвтэрнэ үү
