.. Сараар илбүүлээд дуулаагүй Салхиар зодуулаад уйлаагүй ч Нулимс унаган намайг зүүдэлдэг Нутгийн минь чулуу хөөрхий… (Өөрийн шүлгээс) Төрж, өссөн нутаг усандаа очиж хэд хоног амраад буцаж явлаа. Аав ижийн минь нутаг л гэж ирье гэсэндээ хаа холоос зорьж ирсэн болохоос биш хамаатан садан гэж сүйд болох айл амьтан ховор. Өөрийн гэх гэр оронгүй хүн айлын ор манаж, унь ширтэн хэвтсээр өдрийн уртыг баралтай биш. Адууны минь сүүлч болох ганц хөгшин морио барьж унаад хэд хоног овоо толгой дээр гарч малгайн утаа сэргээв. Хамгийн түрүүн төрсөн газар, хүй дарсан хүрэн чулуун дээрээ очиж, үхэх төрөх ёсны жам ёс эргэж олддоггүй…
Энэ номыг уншихын тулд бүртгүүлж, Уншигчийн эрх авсан байх шаардлагатай.
Бүртгүүлэх
Бүртгүүлэх
Уншигчийн эрхтэй бол Энд дарж нэвтэрнэ үү
