Өндөр ээж

Үдийн наран зулай цоргин төөнөж, хавь орчин пүү халуунд аагин налайжээ. Бараа нь үл харагдавч хаа нэгэнтээ хур бороо хүссэн тогорууны ганганан дуугарах чихний үзүүр дэлсэх аж. Халсан чулуу наранд гялалзан харгана бут амилсан мэт явган зэрэглээнд товолзон цогино. Догоо тэр гэх өнгөгүй тэмтрэн барих биегүй тунгалаг долгион, тэнгэр газрыг холбон цалгилах гоо үзэсгэлэнг ажисхийн…