– Яасан танхай амьтан бэ? гэж миний хэлэхэд Дамдин хүйтнээр инээмсэглэснээ: -Чи хардаж байна уу гэв. Одоо бодоход надад Солонгыг харамлах сэтгэл байсан биз ээ. Гэвч тэр үед би түүнийгээ өөрөө мэдээгүй байсан. Бас тэгээд харамлах, хардах хоёр шал өөр сэтгэл шүү дээ. Харин танхай хүнд Солонгыг доромжлуулж яасан ч чадахгүй байсан нь үнэн юм….
Энэ номыг уншихын тулд Уншигчаар бүртгүүлсэн байх шаардлагатай.
Бүртгүүлэх
Бүртгүүлэх
Уншигчийн эрхтэй бол Энд дарж нэвтэрнэ үү
