БОДАНЧАР БОГД

Боданчар орогшинхул мориныхоо согсоо гөхлийг ширтэн гэлдрүүлж явна. Тэр мунхаг ядуу гэж урагт үл тооцогдон ах нартаа адлагдан хөөгдсөндөө нэг их гутарсан ч үгүй. Харин ч ухаан тэлүүлж, нэгийг бодон хоёрыг эргэцүүлэх хугацаатай боллоо гэж тайвширна. Олон сүргийн дундаас зүс буруу гэж энэ муу гол дайрт годил сүүлт орогшинхул морийг надад ах нар маань өгсөн…

ӨмнөхДӨРВӨН УЛИРАЛ
ДараагийнХӨХӨЧОСЫН СУРГААЛ ШҮЛЭГ