Өвлийн өдөр Идэр есийн хүйтэн ид тачигнаж, хамрын үзүүрийг ширүүн хэлээрээ хайр найргүй хайран долооно. Цасан хөнжлөө нөмөрсөн Баянбулагийн тал цагаан нарнаа нүд ялдам цийлэлзэнэ. Өргөн талын дунд нүдний үзүүрт нэг айл харагдана. Түүний яндангаар шингэн цэнхэр утаа эгц өөдөө суунаглан хөөрч, цэлмэг тэнгэрийн мандалд захран арилна. Tэр айлыг Дамдиных гэдэг ажээ. Гэрийн эзэн Дамдин…
Энэ номыг уншихын тулд бүртгүүлж, Уншигчийн эрх авсан байх шаардлагатай.
Бүртгүүлэх
Бүртгүүлэх
Уншигчийн эрхтэй бол Энд дарж нэвтэрнэ үү
