2000 оны “Утгын чимэг” наадмын Дэд байрын шагналт Гүнзгий хуйхуйн ёроолд, өтөг хөглөрсөн хар өвөлжөө, саргүй шөнө тас харанхуй. Хөрзөн хороонд хотолсон хонь бяцхан цагаан тойром адил цайрна. Хотны хоёр талд өтөг бууцанд халтартсан хоёр гэрийн тооноор гэрэл улалзана. Жижигхэн…...
1999 оны “Утгын чимэг” наадмын Гутгаар байрын шагналт Хөх бүрдийн хэдэн лам шувуу нуурын хөвөөнд өд сөдөө засан шилгээх зуураа шанаган хорхой түүж идэн, маань уншин байна хэмээн зүүдэлсээр нойрноос арай ядан сэрвэл гэрт хэн ч байсангүй. Ээжийнхээ хормойноос зүүгдсэн…...
1999 оны “Утгын чимэг” наадмын Дэд байрын шагналт Тэднийхээс шив шинэхэн утаа эгц дээшээ олгойдож байлаа. Оюунаа аль хэдийнээ босчхоод цайгаа оргилуулчхаад уудалж байгаа, мань “хоёрын Даваа” яах вэ дээ нөмгөн суучихсан хүзүүгээ шөргөөгөөд л амсар нь цоороод уруул урмаар…...
1998 оны “Утгын чимэг” наадмын Гутгаар байрын шагналт Базар хэдэн азарга адуу голын тэртээд хөөж ирээд хашхирч гуагчин өнжив. Мөн тэр өдөр хойд хотын баян Мижид ганц охиноо хадмын газар үдэх бэрийн найрыг ихээхэн ёс төртэй нүнжигтэй хийж байлаа. Уяа…...
1998 оны “Утгын чимэг” наадмын Дэд байрын шагналт Дээвэрт нь зэрлэг хиж, шарилж багсайтал ургаж бороонд дэвтэх шахсан дагз байшинд Чойнзон хэн нэгнийг тэсэж ядан хүлээж байв. Ар нуруунаас нь хүйт даахад ямааны арьсан хөнжлөө тумлайдлаа. Чийгт идэгдсэн модон шалнаас…...
1993 оны “Утгын чимэг” наадмын Гутгаар байрын шагналт “Балжир аа, миний дүү босоорой” гэх зөөлөн дуунаар тэр бээр нойрноос сэрэв. Сэрснээ мэдэгдэлгүй хэсэгхэн хэвтлээ. Миний дүү гэсэн хоёр үгийг чихээрээ төдийгүй зүрхээрээ сонсох шиг түүнд санагджээ. Энэ хоёр үгийг урд…...
1997 оны “Утгын чимэг” наадмын гутгаар байрын шагналт Умар зүгээс Бээжин хотыг зорих хөл хөдөлгөөн нэт их нэгэн том замыг тосон мэхэлзэж, үдэн гэдэлзэх олон олон хот тосгодын нэг нь зам руу харуулсан өнгөн талаа пааландан гял цалаар гийлгэсэн атал…...
1997 оны “Утгын чимэг” наадмын дэд байрын шагналт Ихсийн хоолойн тоорцог хэдэн манхан элс жилийн жилд салхинд туугдан чимээгүйнхээр нэг л мэдэхэд Дарви, Шарга хоёрыг золгуулдаг Төхмийн бул *загийг тэр чигээр нь залгиж зуны нартай золгожээ. Элсний нүүдэл гэгч тэнгэрийн…...
1997 оны “Утгын чимэг” наадмын Тэргүүн байрын шагналт Барах цадахгүйн бараан орчлонд хүн мэндлэхдээ хар, хор, хайр гуравтай хамт төрчихдөг юм билээ. Би гэдэг амьтан чинь эрдэнэт савнаасаа тасран унахаасаа эхлээд л хан хорвоогийн хачин жигтэй явдлуудтай учирч эхэлсэн гэдэг.…...
1996 оны “Утгын чимэг” наадмын Гутгаар байрын шагналт Намар… Салхины үзүүр чимхлүүр, сэтгэлийн үзүүр гунирхуу .. Модны навчис шарлажээ. Цонхоор харж зогсном. Богд уул баргар, нойтон, оройгоор нь цасны үүлс хуралдан хаачихаа мэдэхгүй хуйрагнана Намар… Ач хөвгүүн минь дэргэд ирээд,…...
1996 оны “Утгын чимэг” наадмын Дэд байрын шагналт Хөвгүүд гол дээр чулуу долоолгон наадаж байлаа. Гэхдээ энэ тоглоомоосоо уйдталаа эргэн тойрноо эс анзаарна. Мээнэг гартаа нойтон бургас бариад тэднийг харан инээж зогсоно. Тэр биерхүү хүүгийн уранхай өмдний цоорхойгоор сайртай өвдөг…...
1995 оны “Утгын чимэг” наадмын гутгаар байрын шагналт Хаврын хавсарга салхи шороонд гэр хөвхөлзөн, аманд газар амтагдаж, араанд элс шажигнаад, татаж уясан өрхний сэжүүр дээвэр дэлдэнэ. Яндан хонгинон, тоононы цамхраанд хавираад хан ён гэх дуу авиа тасрахгүй нь дэргэд хэн…...