Манж дайчин Улсын Тэнгэрийн тэтгэсэн хааны аравдугаар он билээ. Улиастайд суугаа зарлигийн манж сайд Автай сайн хааны байгуулсан Эрдэнэ Зуугийн хийдийг сонирхон үзэх гэж зуны дэлгэр сайхан цагаар Зуугийн цамын үест очсон байжээ. Ойр хавийн монгол ноёд тайж, ард олон…...
Хөөрхий нэг өнчин ухаа унага гүвээ даваад урамгүйхэн шогшиж явна. Эхтэйгээ байхад эрх цовоо гэж туйлгүйсэн. Эхээсээ хойш энэлэн шаналах гэж тоймгүй еэ. Өмнүүр нь алтан хараацай ээрэн нисч явна. Хөөрхий тэр амьтан хаашаа яваагаа эс мэдэвч ямар нэг үл…...
Хөдөөгийн байдал шалдар булдар, цагийн улирал ороо босоо, элстэй шанд, буттай цайдмыг дагаж, хааяа нэг хар гэрээс утаа суунаглана. Дөрвөн зүг цэв цэлийн уйтгартай, цагаан униар тунана. Зуны лүгхийм халуун эсгий гэрийг шарж, малчин хүний сэтгэлийг бухимдуулна. Айлын хаяагаар үхрийн…...
Зуны дунд сарын арван тавнаа үдшийн сар өндийнхтэй яахан адил байдагсан билээ. Нар жаргахаас аль хэдийн гараад үдшийн цагаан гэгээ тасрах үед бараг тэнгэрийн оронд хадан манхайж байдаг бус уу. Сүүн цагаан гэрэлд нь өвс ургамал, навч цэцэг, уул толгод,…...
Малд яваа талын хүн өндөр газар хүлгийн дөр мулталж, хол ойрын бараа харж суух дуртай санжээ. Тэр заншлаар Төгөө өвгөн хонио тогтоож аваад, сүргийнхээ дунд мориныхоо хазаарыг амгайвчлан чөдөрлөж тавьснаа өөрөө нэг ноёлогхон толгой дээр гарч суув. Тэр хааяа хониндоо…...
Жав гуай, нар ханын толгойд тусаж байхад нvдээ нээлээ. Зовхи нь хөх няц болон хавагнаж ухархайдаа хонхойн ширгэсэн гэрэлгvй нvдээр гэрийн доторхыг тойруулан харах гэж ихэд хvндэрсэн толгойгоо арайхийн эргvvлэв. Хянган хамрын самсааны мөгөөрс нэвт гэрэлтэн шанааны нь яс арьсаа…...
….. дугаар оны хуучин улирлын арван хоёр сарын гучны өдөр тэнгэр цэлмэг, нар шарлан туссан үнэхээр нэг сайхан өдөр байв. Хойд уулын энгэрээр дун цагаан цас гилтэгнэн, түүний зах сэжүүр нь сэмэрч хайлан борлосныг харахад энэ өвлийн хүйтэнд онд орж…...
Хүрэнтэн ягаарах бударгана, шар модны товцог холилдон багсайж, хоорондуур нь нялх хүүхдийн зулайн ус шиг шингэн зөөлөн хургалж, халиуран ургасан бяцхан хөндийг Хүйсийн говь гэх. Биднийг бага байхад манайх гэдэг айл энэ ширээ шиг тэгш хөндийн дөрвөн талд нь ээлжлэн…...
Эрт цагт нэгэн эцгийн хоёр хүүхэд, холын уулнаас мод түүж ирэхээр явах болжээ. Явахад нь ээж нь хоёр хүүхдэдээ замдаа идэж яв гэж нэг нэг боодолтой ааруул ээзгий өгөөд <<хоорондоо эвтэй, ах нь дүүгээ асарч яв>> гэж захижээ. Ингээд хоёр…...
Жинчид хол нутагт ачаа бараагаа тушаагаад буцаж явлаа. Шөнө ДөлӨөр нэгэн хот айлын хажуугаар өнгөрч байв. Гэтэл угсраа тэрэгний цаанаас том халтар нохой босон ирж, учир зүггүй боргоов. Далхаа тэр нохойд яс хаяж өглөө. Нохой олзоо шүүрэн авч харанхуй дунд…...
Хаврын хурц нар нэлээд дээр мандаад ойр орчмыг хөхөмдөг манан бүрхэж өргөн талд байгаа юмс цөм зэрэглэн жирвэлзэж байлаа. Цайдам хөндийн зүүн зах нь болсон хэсэг дэрс рүү эхээс гараад хэдхэн хоносон, цайвар цагаан янзага дагуулсан шаргачин орж ирлээ. Янзага…...
Тээр жилийн тэр нэгэн өвлийн Өнтэйг яана! ”Тэхийн зогсоол” гэдэг тэр оргилын Өндрийг яана! Хүрэн уулсын буйд мухар ”Хүүш” нэртэй Хүрэхэд хол ч өвөлжихөд нөмөр Хөх бууцтай. Хүрэн уулсыг халуун намраар Аав минь зорив ”Хүүшийн” өвөлжөөнд гурван гэрээр Айл өвөлжив. Өвөлжөөг…...