ЭРЭЛ Дүрүүд: Өгүүлэгч 5.Эмгэн Нохой 6. Өвгөн Тахиа 7. Аргат шар унаг Муур 8.Зальт шар унаг I үзэгдэл (Тайзны байдал: Хангай газрын байгаль, эмгэн өвгөний хашаа байшин, тахианы саравч, нохойн пин зэрэг харагдана. Хөшиг нээгдэхэд тахиа ку-ка- ре-ку гэж…...
Өвлийн өдөр Идэр есийн хүйтэн ид тачигнаж, хамрын үзүүрийг ширүүн хэлээрээ хайр найргүй хайран долооно. Цасан хөнжлөө нөмөрсөн Баянбулагийн тал цагаан нарнаа нүд ялдам цийлэлзэнэ. Өргөн талын дунд нүдний үзүүрт нэг айл харагдана. Түүний яндангаар шингэн цэнхэр утаа эгц өөдөө…...
Нэгэн жижигхэн тосгоны захад Кижаван хэмээх тариачин эр амьдардаг байжээ. Тэр маш ядуу байсан ба түүнд ойрын төрөл байтугай холын хамаатан садан ч гэхээр хүн үгүй байв. Гэвч үүндээ Кижаван ер харамсан гутардаггүй бөгөөд харин ойн оршин суугчид болох ан…...
хэсэглэл1. Номын сангийн тавиур дээр алгын чинээ дөрвөлжин эрээн цаас хэвтэж байлаа. Тэгтэл нэгэн залуу түүнийг авч: -Энэ муу эрээн цаас юу юм бэ? гээд хогийн сав руу шидэх гэтэл номын санч бажгадан сандарч: – Хүүе, яаж байна? Наадах чинь…...
Агь Үйзэн гүний хошууны ард Гомбо үзэсгэлэнт нэгэн охинтой байжээ. Гэтэл охиныг нь нутгийн баян Балбар гэгч ганц хүүдээ гэргий болгон богтлон сүйлж аваад, өргөн их найр хурим хийжээ. Үүний маргааш өглөө шинэ бэр нь эртлэн босож, өрхөө татчихаад алга…...
Халхын дөрвөн хан Манжийн хаанаас хэргэм цол авахаар хүрч очсон байна. Энэ дөрвөн Ханыг орж очмогц ширээ тойруулан суулгаж, олсон хэлхээтэй шүрэн эрих нэг нэгийг бариулжээ. Тэгсэн нэг дэх нь хүзүүндээ углаж, дараах нь чихэндээ өлгөж, гурав дахь нь бугуйндаа…...
Сайн ноён Хан аймгийн Жонон засгийн хошууны тэргүүн зэрэг тайж, улсад туслагч гүн Жамсранжавтан бол төрийн гүн бодлоготон, нутаг хошуу, хил шадартаа төдийгүй хилийн чанад, харийн газар ч сэцэн мэргэн арга ухаанаараа гайхуулсан нэгэн байжээ. Монгол нутаг хошууны бусад ноёд…...
Хэнтий, Хангай, Саяаны өндөр сайхан нуруунууд Хойд зүгийн чимэг болсон ой хөвч уулнууд Мэнэн, Шарга, Номины өргөн их говиуд Өмнө зүгийн манлай болсон элсэн манхан далайнууд Энэ бол миний төрсөн нутаг Монголын сайхан орон Хэрлэн, Онон, Туулын тунгалаг ариун мөрнүүд…...
Одтой тэнгэр орчиж Олон улс байлдаж Орондоо унтах завгүй Олзлон булаалдаж байв. Хөрст дэлхий хөрвөж Хөвчин улс хямралдаж Хөнжилдөө унтах завгүй Хөнөөлдөн тэмцэж байв. Эргэлзэн бодох чөлөөгүй Элбэлдэн зүтгэж явав. Ухран дутаах газаргүй Урагшлан байлдаж явав. Амар жаргах аргагүй Алалдан…...
Боданчар орогшинхул мориныхоо согсоо гөхлийг ширтэн гэлдрүүлж явна. Тэр мунхаг ядуу гэж урагт үл тооцогдон ах нартаа адлагдан хөөгдсөндөө нэг их гутарсан ч үгүй. Харин ч ухаан тэлүүлж, нэгийг бодон хоёрыг эргэцүүлэх хугацаатай боллоо гэж тайвширна. Олон сүргийн дундаас зүс…...
Урьд дүрийн догшин ноён хутагт, хүний биеийн доройтлыг дөрвөн улирлаар зүйрлэж дуулсан шүлэг нь: Хавар. Өсөх цаг Эсэргэн хавар цагийн дохио ирэхэд Эгшиглэн донгодогч олон шувууд жиргэлдэн Ээлжлэх цагийн эргэлтийг мартаад Үүрд байгаа хэлбэртэй байдаг л. Энхрийлэн өсгөсөн аав ээжийн…...
Тэндээс Тэмүжин. Хасар. Бэлгүтэй гурвуул явж, Туул голын Хар шугуйд нутаглаж байгаа ван хан Тоорилд очиж өгүүлрүүн: «Caнамсаргүй байтал гурван мэргид довтолж, эхнэр хүүхдийг минь булааж авав. Хан эцэг минь эхнэр хүүхдийг минь аварч өгнө үү гэж ирэв>> гэвэл, ван…...