1999 оны “Утгын чимэг” наадмын Гутгаар байрын шагналт Хөх бүрдийн хэдэн лам шувуу нуурын хөвөөнд өд сөдөө засан шилгээх зуураа шанаган хорхой түүж идэн, маань уншин байна хэмээн зүүдэлсээр нойрноос арай ядан сэрвэл гэрт хэн ч байсангүй. Ээжийнхээ хормойноос зүүгдсэн…...
1991 оны “Утгын чимэг” наадмын тэргүүн байрын шагналт Аньсага, сормуус аяндаа анилдан зүүрмэглэмээр нам гүмхэн аглаг хээр талд цагаан өвс аниргүйхэн ганхана. Аль дивангарт мартагдаж орхигд- сон өнчин булшин дээр аян замын тоосонд дарагдсан элэнхий ноорхой хувцастай хижээл хар хүн…...
.. Сараар илбүүлээд дуулаагүй Салхиар зодуулаад уйлаагүй ч Нулимс унаган намайг зүүдэлдэг Нутгийн минь чулуу хөөрхий… (Өөрийн шүлгээс) Төрж, өссөн нутаг усандаа очиж хэд хоног амраад буцаж явлаа. Аав ижийн минь нутаг л гэж ирье гэсэндээ хаа холоос зорьж ирсэн…...
Таны хөтөч энэ аудиог тоглуулахгүй байна. > Хотоос ирсэн урлагийн бригадынхан өглөө Шилэн суман дээрээс гарах нь гэж өчигдөрхөн сүүн тасгийн хүүхнүүдээс сонссон Дэндэв өвгөн бөөн сүүлтэй номхон хул морио эмээллэж нэг жижиг борвитой айраг ганзагалан зам тосохоор өглөөний улаан…...
Би сургуульд орох санаатай хотод ирж уралдаант шалгалтад унаад, нутаг буцахаар төмөр замын буудал дээр сэтгэл дундуурхан очив. Ажил эрдмийн аянд алсыг зорин одох олон салаа зам харгуйн эхлэл, зангилаа болсон галт тэрэгний өртөөн дээр ирэгсдийг угтан, явагсдыг үдэн түм…...
/Б.Догмид– 1993 оны “Утгын чимэг” наадмын тэргүүн шагналт өгүүллэг/ Үдшийн гэгээ замхарч байлаа. Өдөржингөө адуу малын шалигдан өнгөрсөн нуурын ус шингэрэн тунаад намрын цагаан шөнийн тэргэл саран доор гадаад их далайг зүүдлэн зүүрмэглэж байна уу гэлтэй бидэртэн мяралзана. Усны толионд…...
/2000 оны “Утгын чимэг” наадмын тэргүүн шагналт өгүүллэг/ Сумын наадмын урьд өдөр Дэмбээ бид хоёр цэрэг татлагын зарлан дуудах хуудас авсан мэт өглөө эртлэн яаран мордов.: бидний хэн хэн маань хөрөнгө чадалтай айлуудын эрх танхи хөвгүүд. Чухам л хэний охин…...