Эхлэл Халцгай Гончиг, Дүнсий Түвдэн , Сүхэндэй 3 жин тээж яваад хээр бууцгааж, тогоо шанагаа гарган, аяга саваа хангинуулж, аргал түүж ус авчиръя гэж ярилцан ийш тийш яаран явцгаав. Дүнсий Түвдэн заавал хуурай аргал олж түлэх гэж дэмий тэнэсээр хөндлөн…...
Би адуундаа давхиж явна. Уургын морь унасан болохоор өглөөний тунгалаг агаарыг исгэрүүлэнхэн зөрнөм. Бутан дотроос борхон бор болжмор чавхны чулуу шиг цойлон ниснэ. Гарт минь хусан уурга суналзмуй. Аав уг нь “Миний хүү уурга барих арай болоогүй шүү” гэсэн билээ.…...
Сургуулиас зам уруудан яваад хүрдэг орон сууцанд Тулгаа амьдардаг байв. Тэр өглөө бүр сургууль руугаа Төрөөтэй цуг алхдаг байжээ. Нэг өдөр Төрөө шив шинэхэн цүнх үүрээд ирж гэнэ. Тэгээд тэр цүнхний дотор энэ дэлхий дээр ямар ч хүн урд өмнө…...
Ижийтэйгээ үзсэн тэр жилийн наадам Цэцэг нар хоёртоо бахардсан наадам Ижийтэйгээ үзсэн тэр жилийн наадам Чихэр инээд хоёртоо бялуурсан наадам Наадамчдын зулай дээр Нар голлон халуун байсан ч Элбэг дээл шиг Ижийнхээ сүүдэрт хярахад сэрүүхэн Дан эмжээртэй Даалимбан дээлээс минь…...
Эрт урьд цагт нэг доголон шаазгай долоон ногоон өндөгтэй байж гэнэ. Гэтэл нэг өдөр үнэг хүрч ирээд: -Долоон өндөгнөөсөө нэгийг нь өгөөч. Би идье! Гэжээ. Тэгэхэд нь шаазгай: -Би өндөгнөөсөө өгөхгүй гэж гэнэ. -Чамайг өндөгнөөсөө өгөхгүй бол алсын чинь тоосыг…...
Цуутын цагаагч гүү цолмон цоохор унага, далан хоёр ижил сүрэг, дархан хул азаргатайгаа үзэсгэлэнт ногоон хөндийдөө идээшлэн бэлчдэг байжээ. Гэтэл нэгэн зун үзэсгэлэнт ногоон хөндий, өргөн тал нутагт нь ган гачиг болж өвс ногоо ургасангүй. Тэгэхээр нь цуутын цагаагч гүү…...
Нэгдүгээр үзэгдэл Хүрээ зах зээлийн газар хятад маягийн томхон дэлгүүрийн үүдэнд хол үймээн ихтэй ажээ. Хэсэг дуудварын худалдаачид цуглараад наймаа хийж байна. Тайзны баруун талд том асар хаалга харагдана. Хятад дэлгүүр хаалттай байна. Давст – Холбоожийн улаан давс, холбоожийн улаан…...
Эрт нэгэн цагт ан араатан, жигүүртэн шувуудын хооронд аюулт дайн болж, өд сөд, үс ноос нь өвс ургамал мэт дэлхийг бүрхэж байжээ. Хүчит бүргэд, шалмаг харцага, эрүү цагаан болжмор тэргүүтэн нэг талд, аварга арслан, аймшигт бар, аюулхай цагаан хэрэм гээд…...
Амьтан хүний улаан зам дээр хамаагүй засчихсан гэнэн хөөрхий болжморын үүр. Үүрэнд гүрдгэр нарийхан хүзүүгээ өрсөлдөн сунгаж, эвэр шаргал амаа ангайн хоол горьдох дөрвөн хөөрхөн ангаахай. Ангаахайны хажуухан талд толгой нь эгц дээшээ цогнойсон алд хэрийн урт цэвдэг эрээн могой.…...
Эрт урьд цагт нэгэн тосгонд ядуу эмгэн, өвгөн хоёр амьдардаг байжээ. Нэг удаа өвгөн уул руу ширэг өвс авахаар явжээ. Тэрээр, ширгээ цуглуулчхаад, амрахаар суутал холгүйхэн часхийх чимээ гарав. Өвгөн гайхан чимээ гарсан зүгт дөхөж очтол ойн цоорхойд тарган, туранхай…...
Тэнгэр газар хоёрыг учруулж Намираа хур орох мэт Тэнүүн уйтан хоёрыг учирлаж Морин хуур дарах мэт Тэлмэн жороог нь удгал Монгол бичгээрээ бичдэг сэн Титэм шүд нуруу шилбэтэй Тэр чигээрээ хүн бичиг минь Харанхуй шөнийн цахилгаан цахихад Хаялга цацлага нь…...
Түүнийг хэн нь ч Овгор гэж нэрлэсэн юм бэ, бүү мэд. Лав л маш сайхан цэцэрлэгтэй юм даг. Хүүхдүүд тэнд очиж тоглох дуртай. Номин ногоон зүлгээс цасан цагаан цэцэг од шиг гэрэлтээд ямар гоё гэнэ. Моддын мөчир хаврын цагт цэцгээр…...